Login to your account

Username *
Password *
Remember Me

Create an account

Fields marked with an asterisk (*) are required.
Name *
Username *
Password *
Verify password *
Email *
Verify email *
Captcha *
Reload Captcha
Haberler

Haberler (70)

Gurbet24 TV Ekranında Şükrü Hüseyinoğlu ile Hasan Taştekin Ramazan ile ilgili

Bakara Suresi 183-185. ayetlerde bulunan kavramlar üzerinden hasbihal ettler. 

Ya Rabbi!

Dinini bizlerden koru.

İslâm’ın sınırlarını reelpolitik uğruna gevşeten, beşeri otoriteleri ilahi otoriteye tercih eden, dini ifade ve söylemleri dünyevi çıkar hesaplarıyla kirleten, işimize geldiği kadar dine tabi olan, ikbal hesaplarıyla kavramların içini boşaltan, içtihad ve tevillerle maksat ve manayı rehin alan, dünyaya ve dünyalıklara gönüllü teslim olan tipler olduk biz.

Mazlum postundaki zalimlerden, müslüman kılıklı liberal muhafazakârlardan, muhlis görünümlü muhterislerden, muttaki geçinen mürayilerden,  hizmetkâr sanılan efendilerden koru.

Çünkü din bizim için bir varoluş sebebi, ölüm-kalım meselesi değil, kırmızı/yeşil çizgimiz olmaktan çıkalı çok oldu.

Ey Rabbimiz!

Dinin sahibi sensin.

Aziz dinini bizlerin elinden kurtar.

Biz aybaşı, yılbaşı, doğum, eğitim, düğün, cenaze… Vakıf, dernek, cemaat, stk, sendika, parti, iktidar, hükümet, devlet, savaş, barış… gibi ömürlük işlerle uğraşıp ‘küçük istasyonlarda’ oyalanmaktan insan olmaya, ahirete hazırlanıp müslüman gibi yaşamaya bir türlü vakit bulamadık. Bu bizim herhangi bir şekilde var olmakla yaşamayı birbirinden ayırt edemediğimizi gösteriyor.

Sağ salim ‘ana/asıl istasyona’ varmak, Rabbimize alnı ak, başı dik olarak kavuşmak için; sağlam bir imana, istikrarlı bir kalbe, doğru tercihlere, ilkeli düşüncelere, şahsiyetli duruşlara, iradeli bakışlara, salih amellere, doğru kararlara, müstakim direnişlere, umutlu, özverili yönelişlere ihtiyacımız olduğunu unutmuş veya bilmiyor gibiyiz sanki.

Ya Rabbi!

Din bizim yaşayış tarzımız değil. O artık pek çoğumuz için itinayla giyilip kullanılan bir giysi/aksesuar, her şeyin üstünü kendisiyle örttüğümüz ipekten bir şal gibi.

İslâm, Kur’an bizler için ölçü, hayat/hidayet rehberi, yol haritası değil. O artık bizim dünyalığımız, rızık kapımız ve geçim kaynağımız oldu.

Bizler, dünyadan kazanıp dinine harcaması gerekirken, dinden geçinmeye/kazanmaya ve dünyalıklara yatırım yapmaya çalışan dalkavuk, asalak, zamane tüccarları olduk.

Özü bırakıp kabukta gezinen, mış gibi yapan, gösteriş meraklısı, riyakârlarız biz. İki satır okumayla, üç günlük bilgiyle, malumatfüruş birer kibir abidesine dönüştük çoğumuz.

Dine uymayı değil, dini kendimize uydurmayı seçtik. Dinin hükümlerine tabi olmamız gerekirken, onu ele geçirip teslim alarak, hükümlerinin güncellenmeye ihtiyaç duyduğunu dillendirme hadsizliğini gösteren bahtsızlar olduk.

Asıl olan dini öğrenmek, anlamak ve hayatın içinde yaşayarak temsil etmekti oysa. Yapılması gereken güncelleme bizim teslimiyetimizde, yaklaşımımızda, anlayışımızdaydı. Kalbimizde, aklımızda, düşüncelerimizde taşıdığımız cahiliye kirleri, tortular, beşeri montajlar, artırma ve eksiltmelerdi söz konusu olan. Güncellenecek olan önyargılı, şartlı inanışlarımız ve taşıdığımız bagajlardı. Bunlardan kurtulmak yerine dine dair reformlara diktik gözümüzü. Ve hiç rahatsız olmadık bundan.

Ya İlahi!

Görüyor ve biliyorsun ki

Çıtayı çok düşürdük. İnsani ilişkileri bile sürdüremiyor, koruyamıyoruz. Kendimiz gibi veya kendimizden olmayanları üzüyor, sevmiyor, yok sayıyoruz.

Kendi cehaletimiz, içimizdeki işbirlikçiler veya bu dinin kadim düşmanları eliyle oluşturulan ve kendisine tabi olmamız istenen “paralel dinler“le ‘paralel devlet’ yapılanmalarına üzülüp kahrolduğumuz kadar mücadele etmiyor hatta önemsemiyoruz bile.

Sentetik, oportünist, şüpheli veya haram şeylerle beslendiğimiz için olsa gerek tarihin zamanın, cennetin, hakikatin sesini duyamıyor, rengini göremiyor, kokusunu alamıyoruz, ışığına ulaşamıyoruz artık.

Ey Allah’ım!

İslâm’ı temsil iddiasındaki müslümanların muhtemelen en kötü temsilcileriyiz. Bizim yaşayışımıza (eğitim, ticaret, siyaset, kültür, sanat) bakarak ahirete yönelenler, Allah’a, kitaba, peygamberlere ulaşanlar, dine, dindarlığa özenenler yok malesef.

Ve özrümüz de kabahatimizden büyük. Modern zamanların imtihan ve şartlarının önceki zamanlara benzemediğini sanıyoruz.

Helal ve haramın sınırlarını tekrardan belirlemeye, dünya ve ahiret gerçeklerini tanımlamaya bile yeltendik. Daha nice şeylere cüret ettiğimizi biliyorsun.

Ya Rabbi!

Dinini bizim elimizden, dilimizden kurtar ve koru.

Bizler evlat, mal, mülk, servet, sağlık veya imkânları birer emanet ve geçici olarak aldığını unutup bunların gerçek sahibiymiş gibi hareket eden, hakikate kalbini, gözünü, kulağını tıkayıp bencilce hareket eden türedi bir nesil olduk.

İbadeti siyaset, siyaseti ibadet olan bu dinin mükerrem, mübarek ilâhî/nebevî/Kur’anî siyasetini bırakıp aziz İslâm’ı laik, seküler, muhafazakâr zihniyetlerin himaye ve hizmetinde kullanarak demokratik siyasete meze/sos yaptık.

Tekfirci fırkaların güncel versiyonları eliyle nice müslümanların toprağına, ırzına, geleceğine musallat olduk, kanına girdik.

Omurgasızlığın, kimliksizliğin, yanlış tercihlerin, ontolojik mücadele zafiyetinin, bedelini defalarca ödedik. Fakat yine de kaygan zeminlerde, puslu ortamlarda bulunmaktan, kaypak kişilerle görüşmekten, akçeli ilişkilere girmekten çekinmiyoruz.

Ya İlâhî!

Bu dini bizlere bırakma.

Dini bizlerden al, elimizden kurtar.

Bizleri dinin eline, emrine, hizmetine ver.

Farz-u muhal, Hz. Muhammed (sav) gelse ‘bu din benim dinim değil, böyle bir din tebliğ/temsil etmedim’ diyecek kadar onun kimyasını bozduk, ucubeye çevirip tanınmaz hale getirdik.

İslâm’a hizmet ederek onunla şeref bulacağımız yerde, dini kullanmaya, onu ülkelere, coğrafyalara, kendimize hizmet ettirmeye çalışan muhterisler olduk. Halbuki ailemizi, iktidarlarımızı, coğrafyalarımızı ve insanlığı dinin hizmetinde bulunmaya, İslâm’la şereflenmeye çağırmalıydık. Asıl sorumluluk buydu.

Ey Rabbimiz!

Bizler çok kirlendik.

Senin aziz, mükerrem dinini, dünyalık hedeflerimize, kariyer planlarımıza ulaşmak için atlama taşı, koltuk değneği gibi kullanmaktan utanmadık. Kendimizi dine ilaveler yapmaya ve dinden iskontolarda bulunmaya hak sahibi gördük.

Kendimize ikbal, istikbal, iktidar devşirirken aziz dinini; vakıfların, sendikaların, derneklerin, stk’ların, iktidar siyasetinin adeta arka bahçesi gibi gördük. Dini halen istetme, yeşilay, kızılay, sarı sendika gibi hoyratça kullanmaya, ondan otorite ve meşruiyet devşirmeye devam ediyoruz.

Kur’an’dan, siyer’den, sünnet’ten öğrenmeyi terk edip bıraktığımızdan bu yana tarihin hurafeler çöplüğünde din adına üretilen hezeyanlardan besleniyor ve zelil bir şekilde öleceğimiz günü bekliyoruz.

Siyaset ahlâkımız, konjonktürel tavırlarımız, ulusal/bölgesel/küresel tercihlerimiz, emperyalist, kapitalist, siyonist unsurlarla işbirliğimiz ve buna karşın din kardeşlerimizle olan mesafeli/ikircikli ilişkilerimiz bizi yeterince ele veriyor.

Ey bize şah damarımızdan daha yakın olan Rabbimiz!

Sabahtan akşama kadar, din, dava, siyaset konuşuyor fakat derin çelişkiler taşıdığımızı ve kimlik krizleri içinde olduğumuzu göremiyoruz.

Güç ve egemenlik beklentilerimiz, ahlâkın, adaletin, dinin önüne geçmiş bulunuyor. Mikro boyutlarda olsa bile kendimize bir iktidar alanı oluşturmak için bütün imkânlarımızla seferber oluyor ve bunu dindarlık, müslümanlık adına yapıyoruz.

Allah (cc)’a din öğretmenin pek çok versiyonunda rol alıyor, köşe kapıyor, görev üstleniyor ve bununla gururlanıyoruz.

Ya Rabbi!

Bizi birbirimize bırakma.

Bizi kendimizle baş başa bırakma.

Bizlere hamd, şükür, kanaat, zikir, tevazu, cömertlik, ihlas, fazilet bahşet. Cehalet, nifak, isyan, tuğyan, zulüm gibi haddi aşmalardan sana sığınırız.

Nefsin, ailenin, düşmanın, tuzaklarından, vesvesesinden bizleri kurtar. Senden rahmetini, merhametini, bağışlamanı, şefaatini umuyor ve istiyoruz.

Dua ve niyazlarımızın, isteklerimizin, salih amellerimizin sana ulaşmasını engelleyen, haya perdesini yırtan, nimetleri azaltan kusur ve günahlarımızı bağışla.

Hayatın, ölümün, dinin, diyanetin, dünyanın sahibini, kainatın yaratıcısını hakkıyla tanımak ve teslim olmak istiyoruz. Özeleştiri yapmak, özümüze dönmek ve sözümüzde durmak istiyoruz. Duaların, tövbelerin gölgesine sığınmak ve merhametinle serinlemek istiyoruz.

Ya Rabbi!

Pişmanlıklarımızı, gözyaşlarımızı bizden kabul buyur ve secdelerimizi çoğaltmamıza yardım et. Haddimizi ve sınırlarımızı bilmeyi, lokal, parçacı arayışları, anlayışları terk etmeyi, bütüncül yaklaşımı, meşru sınırlarda yaşamayı bizlere lûtfeyle.

Bak dediğin yerden bakmayı, yürü dediğin yöne yönelmeyi, dur dediğin yerde de durmayı… Allah(cc)’tan geldiğimizi, yine O’na döneceğimizi, itaat ve kulluk için bedeller ödenmesinin sünnetullah olduğu farkındalığını… Tevhid, vahdet, ümmet duvarında birer tuğla olmayı nasibet.

Aynılaşmayı, farklılaşmayı, ifrat veya tefriti, ulusal/yerli/millî/hamasî konjonktürel, marjinal oluşumları değil… Evrensel İslâm Ümmetini teşekkül ettirmeyi, İlâhî nizamı tesis etmeyi… Yalnızca İslâm’la sabıkalanmayı, hareket/mücadele ile kıdemlenmeyi bizlere lûtfet.

Bizleri resullerin, hidayet elçilerinin, sıddıkların, salihlerin, şehidlerin, nimet verdiklerinin izi sıra yürüyen muvahhidlerden, hizbullahîlerden eyle.

Bizleri aziz dinin sahibi değil hizmetkârı olduğumuz, bizim dinin yegâne temsilcisi olmadığımız daha nice insanların veya oluşumların var olduğu hakikatine ulaştır. Kardeşlerimizle kucaklaşmayı, Allah(cc) yolunda yarışmayı ve yardımlaşmayı sevdir.

Bizi yolsuz, mücadelesiz, sensiz, yardımsız ve yalnız bırakma Allah’ım.

Ramazan denince aklımıza hangi hususlar gelmektedir? Ramazan deyince oruç tutmak, ibadet, takva ve en önemlisi de Kur’an geliyor aklımıza. İçinde kadir gecesini barındıran ve Kur’an’ın indiği aydır Ramazan ayı. Hepimiz söyleyip geçiyoruz, bilinçlimi yoksa bilinçsiz mi yapıyoruz bilmiyorum. Ben şuranın çok önemli olduğunu düşünüyorum; Kur’an’ın indiği ay ne demek? Buradan anladığımız kitabın inmesi mi yoksa çok daha ötesinde bir mesaj mı var? Kur’an neye ve neden iniyor, kime iniyor, inmekten kasıt nedir? Bunları iyi okumamız lazım. Bir şeyler iniyor ve kimden kime gidiyor? Yaratıcıdan yaratılmış en şerefli mahlûk olan insanoğluna iniyor. Bu inen sıradan bir şeyin inmesi değildir. Yaratıcıdan insanlığa, bir kurtuluş mesajı iniyor. Yeniden inşa olma, yeniden batıldan aydınlığa gidişin yol haritası iniyor. Bu inişi şöyle okumalıyız; İnen vahiy yeniden bir inşa süreci başlatıyor, bir milat oluyor, geçmişteki yanlışlardan, yanlış inanışlardan yeniden bir iman inşası öneriyor.

Bu inen mesaj, insanlık için örnek olarak seçilen resulün örnekliğiyle insanlığa yol gösteriyor. Siyer okuyan herkes bunu rahatlıkla görecek. İnen mesaj, resulü nasıl yeniden inşa ediyor? Kendisine uyanlar nasıl yeniden bir başlangıç yapıyorlar? İlk nesli iyi incelediğimizde bu inen mesajın onları nasıl da değiştirip, inşa ettiğini okuyoruz. Peki, bu inen mesaj neden bizde aynı tesiri bırakmıyor? “Sıradan bir kitap gibi okuyup geçiyoruz” dersiniz. Kanaatimce biz bu mesajı olduğu gibi saf ve temiz haliyle okumuyoruz. Bu mesajı kendi bulanık zihnimizle yorumluyoruz ve belki de farkında olmadan tahrif ediyoruz.

Bu inen vahiy, mesaj, o dönemin insanları için yeni bir önermede bulunuyordu. Bu önerme her zamanda ve her çağda aynıydı. Yeni bir başlangıç, yeni bir düzen öneriyordu. Bu önerilen, Kur’an’ı kendilerine yurt edinmeleri gerçeğiydi. Eğer bugün biz vahyi insanlığa götüremiyorsak, insanlık fevç fevç bu mesaja gelmiyorsa, bizim insanlığa sunduğumuz bir yurt, vatan yok ondandır. Biz önce, bu inen mesajın en temel hedefinin, bir yurt inşa etmek olduğunu görmek zorundayız. Bugün bu toplumun Müslümanlarına düşen en temel görev, okuduğumuz vahyin, bizi davet ettiği yurdu inşa etmek olmalı. Kur’an yurdunu inşa edemeyen insanlık, onun ahkâmını uygulayacak bir topluluk da bulamaz.

Bugün bütün Müslümanlar bir amaç için çalışmak zorunda. İlk işimiz olarak Kur’an yurdunu yeniden inşa etmeliyiz. İnşa ettiğimiz bu yurtta inen vahyi uygulayacak, bir toplum inşa etmeliyiz. Bugün vahiy ve mesaj elimizde ama bu vahyi ve mesajı uygulayacak bir yurdumuz maalesef yok. İşte mesajın anlam bulması için bu mesajın istediği yurdu inşa etmek, bugünün Müslümanlarının en temel görevi. Ramazanı ramazan yapan işte tamda burada saklı. Ramazan kendi yurdunda bir anlam ve değer ifade eder. 

Hz. Peygamber’in hayatını okuyan her Müslüman bu hakikati görecektir. İlk inen vahiyle beraber Peygamber, ilmek ilmek bir inşa süreci başlatıyor. Onu insanlığa okuyup geçmiyor, ben okudum anlattım, işim bitti demiyordu. Bu yurdu inşa etmek için gerekirse canından vaz geçiyor, malından, kazancından, dünyalık menfaatinden vaz geçiyordu. Yetmiyor, yaşadığı topraklardan uzaklaşıyor, hicret ediyordu. Bütün bunlarla Rabbinin istediği yurdu inşa etmek istiyordu. Bu yurdu inşa eden, inen mesajı, vahyi bu yurtta uygulayacak ve insanlığa rehberlik edecekti. İşte bu yurtta Ramazanında, Kadir gecesinin de bir anlamı ve değeri olacak. Kur’an’ın istediği yurdu kurmak ve bu yurdun değeri olan Ramazan ve Kadir gecelerinin gerçek mahiyetine ulaşmasını sağlamak en temel görevi olmalı bu toplumdaki Müslümanların.

Bugün Ramazan da Kadir gecesi de boynu bükük, öksüz, garip ve yetim bırakılmıştır. Çünkü bunların vatanı, yurdu yok, mahsun ve garip kalmışlar. Ramazanı aziz kılmak, Ramazanı mebrur kılmak istiyorsak önce onun yurdunu inşa edip, Ramazanı kendi yurduna kavuşturmak zorundayız. Ramazanın bizlerden razı olmasını istiyorsak, onu kendi yurduyla taçlandırmak zorundayız. Kadir gecesinin bin aydan daha hayırlı olmasını istiyorsak, Kadir gecesini kendi yurduna kavuşturmak zorundayız. İşte o zaman Kadir gecesinde inen vahiy, bizi inşa etmiş olacak.

Bugün, eğer zillet içinde bir İslam dünyası varsa, işte sorunun temelinin burada olduğunu unutmayalım; İslam’ın kendi yurdunun olmaması. Kendi hükümlerinin uygulandığı yurdunun olmamasıdır. Ramazan insanlığa; pide kuyrukları, mükellef sofralar kurmak, eğlence cümbüşleri yapmak için gelmemektedir. Ne yazık ki biz Ramazanı getirip buralara bağlıyoruz. Bunları kendimizi ve vicdanlarımızı rahatlatma alanlarına dönüştürdük. Bunun en temel sebebi bedel ödemeyi, hakkı ve hakikati savunmanın bedelini göze alamadığımız için uydum topluluğa deyivermemizdir.

Ramazanın izzeti ancak ve ancak Kur’an’ın istediği yurtta yerine gelir. Yurdundan uzak sürgün yaşayan bir Ramazan, Ramazan olamaz. Ramazan olsa da garip olur ve bu Ramazanın bayramı da olmaz. Ramazan; ibadet, oruç, zekât, infak gibi değerleri içinde barındırıyor. Ramazan hakkıyla yaşandığında, onun izzeti yerine gelince sonu bayram olur. O bayramda ancak Kur’an’ın kendi yurduna kavuşmasıyla olur.

Ramazan aslında bir devrimdir, Ramazan şuurunda olanlar bunu fark ederler. Çünkü Ramazan, 11 ayın içindeki yeri farklıdır. Diğer aylarda ki rutin yaşantıdan kişiyi ayırarak farklılığı getiriyor. 11 ay boyunca yaptığınız rutin yeme-içme alışkanlıklarımızı farklı bir düzene koyuyor, rutin yapılan ibadetlere yenilerini ekliyor, adeta insanı farklı bir alana taşıyor. Bu bir devrimdir. Her zaman yaptıklarınızdan farklı bir ay yaşıyorsunuz, gün boyu aç kalıyor, Teravih namazı kılıyor, sahur diye gece kalkıp yemek yiyorsunuz. Normalden farklı bir yaşama evriliyorsunuz. Bunun adı da tam olarak bir devrim. İşte ramazanı bu şuur ile okuduğunuzda bizlere bir mesaj veriyor. Bu mesajın Müslümanlara bir devrim mesajı olduğunu unutmayalım.

İnsanı rutin yaşamdan alıkoyup, yeni bir evreye yöneltiyor, bir devrim yapıyor hayatımızda. Bedenimizde bir devrim ve arınma yapıyor. Müslümanlara bir mesaj veriyor, “ben geldim seni değiştiriyorum. Senin bütün uzuvlarında bir devrim yapıyorum, seni değiştiriyorum”. İnsan ramazanla değişiyor, zekât veriyor; daha cömert oluyor, daha fazla ibadet ediyor, normali değiştiriyor. İşte bütün bunlar yaptım oldu mantığı veya ezberciliğinden sıyrılıp bir şuur bilinci inşası yapıyor insanda. İnsanı inşa ediyor. Bu inşanın temeli ve en önemli yeri Kur’an’ın bizlerden istediği yurdu inşa etmek.

Kadir suresi Mekkeli müşriklerin yurduna inmedi. Çünkü o zamanlar Mekke buna layık bir yurt değildi. Kadir sûresi Müslümanların yurduna indi. Çünkü Müslümanların yurdu, bu sûrenin kadri kıymetine layıktı. Bizde kadir süresinin bizlere inmesini istiyorsak, Kur’an’ın bizden istediği yurdu inşa etmek zorundayız. Biz Kur’an’ın yurdunu inşa edersek Kadir sûresi bize inecek ve bizi inşa edecektir. Sadece kadir sûresi değil, Kur’an bizim yurdumuza fevç fevç inecek, bizleri inşa edecektir. Bizler, Rabbimizin, bizden istediklerini yerine getirince, Rabbimizde bize karşılık verecek, bizi kuşatıp rahmetine düçar kılacak. Kur’an yurdunu inşa eden ve Kadir sûresinin ineceği topluluk olmamız duasıyla.

Kur'an Nesli İlim Merkezi'nin bu haftaki Cuma Sohbetinde Hasan Çelenk "Harameyn İzlenimleri" başlıklı bir sohbet gerçekleştirdi.

Kur'an Nesli Minberinde ise Şükrü Hüseyinoğlu "Ubudiyet Bütünlüğü Ve Ramazan" başlıklı bir hutbe irad etti.

Ramazan ayı nice hayırların gökten üzerimize yağdığı, nice güzelliklerin doyasıya bizi sardığı cennet kokulu günlerdir. Bize tam bir ay boyunca tevbe ile günahlarımızdan arınma, tefekkür ile hakkı bulma, zikir ile Allah’a yaklaşma, gözyaşı ile huşu ve takva’ya varma fırsatını veren mübarek bir aydır. Ramazanı anlamak için aslında hakkıyla yaşamak gerekir. Hakkıyla yaşanmadan anlatılan Ramazan hakkındaki sözler hep eksiktir.

Bir rüzgardır, Ramazan. Ilık ılık esen ve kendisini tutanı selamet yurdunun kıyısına götüren bir rüzgar… Bir rehberdir, Ramazan. Onun kılavuzluğuna sığınanları Rabbine doğru giden yola ulaştıran bir rehber…

Ahmed hocamın deyişiyle bir doktordur, Ramazan. Ruhumuzda ve bedenimizde ne kadar hastalık varsa teşhisini de tedavisini de bize gösteren, bize reçete yazan, ilacını içinde taşıyan ve hastalıklarımıza şifa vesilesi olan bir doktor.

Ramazan dediğimizde söyleyecek o kadar söz gelir ki dilimize… Ama önemli olan en doğru şekilde tarif edebilmek ki ben acizim bu konu da. İşte Rabbimiz anlatıyor, Ramazanı:

“O (sayılı günler), doğruyu eğriden ayırma, gidilecek yolu bulma konusunda açıklamalar ve insanlara rehber olarak Kur’an’ın indirildiği ramazan ayıdır. Artık içinizden kim bu aya yetişirse onu oruçlu geçirsin…” (Bakara,185)

Ve Allah’ın Rasulü buyurdular ki:                                                                                                

"Kim, faziletine inanarak ve karşılığını Allah'tan bekleyerek Ramazan orucunu tutarsa, geçmiş günahları bağışlanır." (Buhârî, Îmân 28, Savm 6)

Gecesi ile gündüzü ile, iftarı ile sahuru ile bambaşka bir iklimdir, Ramazan. Manevi atmosferi oldukça yüksek olan Ramazan ayının her gününü ayrı ayrı güzellikler süslemektedir. Hele hele son on gün. Yani İtikaf günleri ve onun içinde bulunan ve tekli gecelerde aradığımız kadir gecesi. Maneviyatın zirveye ulaştığı, Rabbimizin merhametinin ve affının coştuğu, rahmetin sağanak sağanak mü’minlerin üzerine yağdığı çok özel ve eşsiz anlardır. Bu anları kaçırmamak, hayatımızda bir defa da olsa yakalamak lazım. Belki bu sene benim hayatımın son Ramazanıdır, diye düşünmeli ve gücümüz nispetinde ibadetlerle Rabbimize kendimizi affettirmek için gayret göstermeliyiz. Bakın geçen sene Ramazanı gören yüzbinlerce insan bu sene yaşamıyor. Bu Ramazanda içimizden belki yüzbinlerce Müslümanın son Ramazanı. Bu bilinçle önümüzdeki mübarek ayı en iyi şekilde değerlendirmeliyiz.

Değerli kardeşlerim şunu da unutmamak gerekiyor ki Ramazanı Ramazan yapan, İndiği geceyi kadir gecesi yapan Kur’an’ı hakim’dir. Bu yüce kitabın bu ay ve bu gece içerisinde inmesidir. Kur’an nereye indiyse orayı kıymetlendiren bir kitaptır. Ramazan ayında indi ve onu on iki ayın sultanı yaptı. Normal bir gecede indi ve o geceyi 30 bin geceden daha üstün kıldı. Çünkü bu kitap hakla batılı ayırd eden, alemlerin rabbi Allah’ın kendi sözlerinden oluşan bir hitab’tır. Bu hitab bir Mü’minin kalbine inse onu da bu hitabın inmediği otuzbin kişiden üstün eyler. O nedenle bu mübarek ayda yapacağımız en değerli iş Kur’an’ı okuyarak, anlamaya çalışmak ve anladıklarımızı hayatımızın içerisinde pratiğe dönüştürmek. Eğer bu olursa inanın Ramazanınız gerçekten mübarek olmuştur.

İçerisinde Kur’an okumak, infak ve zekat vermek, farz namazları daha huşu ile ihya etmek ve ayrıca nafile namazlar kılıp alışkanlığa dönüştürmek, sabretmek, şükretmek, hamdetmek, bol bol dua, niyaz, tevbe, tevekkül, Allah’ı zikretmek, itikaf yapmak, Allah için yalnız midemize değil, ağzımıza, gözümüze ve tüm bedenimize de oruç tutturmak ve daha birçok güzel ibadetin var olduğu ve her bir sevaba Ramazan ayına mahsus taltiflerin yapıldığı bu zaman dilimlerini ve bu muhteşem fırsatları kaçırmamak lazım.

Şunu da unutmamak gerekir ki bu Ramazan günlerinin yukarıda ifade ettiğimiz manevi havasını ve olacak etkilerini gideren, yok eden ve kişiyi bu güzelliklerden uzaklaştırıp mahrum bırakan düşünce ve yaşayış şekilleri vardır. Özellikle bu ayı ibadet ayından çok eğlence ayına çevirme gayretleri ne yazık ki Müslümanları esas amaçlarından saptırmakta büyük başarı elde ediyor. Ramazanı ibadetle, tefekkürle, Allah’ı zikirle ihya etmesi gereken Müslümanlar, mükellef ve israf dolu iftar ve sahur sofraları kurmaya, cami cami, türbe türbe gezmeye, televizyon başında eğlence, siyaset ve futbol programları izlemeye, kendisine faydası olmayacak şeylerle uğraşmaya çalışıyor veya yönlendiriliyor. Böylece insanımız için Ramazan bomboş gelip bomboş geçmiş oluyor ve sonundaki bayram ise anlam ve mahiyetini yitirip şeker bayramına dönüşmüş oluyor. Şunu idrak etmeliyiz ki bu hayata bir defa geldik ve öleceğiz. Öldükten sonra ise dünyaya geri dönüş imkanımız olmayacak. Şu kısacık dünyada Allah’ın rızasını kazanarak ebedi olan cennete gitmek için yaşıyoruz. O halde akıllı kişi bu kısa zaman dilimini en güzel şekilde değerlendirir. İşte Ramazan bunun için olmazsa olmaz bir zamandır. Her türlü kötü alışkanlığı terkedebilmemiz için manen eğitilebileceğimiz arınma günleridir. Kötülerden ve kötülüklerden uzak durmak, kötü alışkanlıklarımızı düzeltmek için harika bir fırsat ayıdır, Ramazan.

Bu güzel ayı fırsat bilip Müslümanlarla bir araya gelinmeli ve sevgi dolu bir şekilde kucaklaşılmalı. Varsa küslükler, kırgınlıklar unutulmalı. İman bağıyla Rabbine sımsıkı bağlanan ve kardeşlik bilinciyle Mü’minlere elini ve kalbini uzatan, İslam davasının bir neferi olma sevdasıyla yanıp tutuşan gönüller için Ramazan çok kıymetlidir. Her anı her saati bir hazine mesabesindedir. Bir gönül almak, bir yetimin başını okşamak, bir çaresize yardımcı olmak, bir kimsesizi ziyaret etmek vs. Kur’an ve sünnetten daha nice güzel ameller öğreniyoruz. Bu ameller bizi cennete taşıyacak köprülerdir. Hele bir de Ramazan’da ifâ edersek…

Değerli kardeşlerim Ramazan ayrıca hakla batılın ayrıldığı zaman dilimleridir. Rabbimizden feraset ve basiret sahibi olmayı dilemeliyiz. Çünkü ancak feraset ve basiret sahibi olanlar hakla batılı ayırtedebilirler. Bazı insanlar göreceksiniz. Onbir ay İslam’a ve Müslümanlara demediğini bırakmayıp, kin kusarlar. Her türlü hakareti yaparlar. Ama Ramazan geldiğinde sanki o İslam’a düşman olanlar gitmiş yerlerine dört dörtlük Müslüman insanlar gelmiş. Bir de iftar ve sahur yapıp sosyal medyada paylaşırlar. Paralarını göstere göstere halka dağıtırlar. Bunlar hep menfaatleri içindir. Bu tip insanlara kanmamak ve onlarla Allah yolunda mücadele etmek gerekir. Müslümana düşen böyle sahtekar din düşmanlarını ifşa etmektir. Plan ve tuzaklarını ortaya çıkarmaktır.

Bu vesileyle şunu da yazmak istiyorum. Müslümanın bir penceresi vardır. Kur’an ve sünnet penceresi. Her türlü olaya ve meseleye bu pencereden bakar. “Bence” lerden daha çok “Allah ve Rasul’üne göre” ifadeleri olmalıdır hayatının merkezinde… O Allah için yaşar, Allah için sever, Allah için buğzeder ve Allah için ölür. İbadetleri ve kurbanı Allah içindir. Hayatının merkezinde Allah vardır, Kur’an vardır, Peygamberimiz ve sünneti vardır. Müslüman için bu anlamda yukarıda saydığımız vasıfları güçlendirme ve daha kaliteli hale getirme ayıdır Ramazan.

Değerli kardeşlerim eğer öncelikle Kur’an’ı metni ve mealiyle bir defa okumalı ve anlamaya çalışmalıyız. Unutmayalım ki anlamadığımız bir kitabın bize faydası olmaz. Kur’an’ı metninden okuyamıyorsak eğer hemen bu ayı vesile edinerek “elif ba” derslerine başlamalıyız. Bir ay bize çokça yetecek bir zamandır. Eğer Kur’an’ı okuyabiliyor ise ayrıca ezberimizi arttırabiliriz. Ayet ve sureleri ezberleyip namazlarımızda okuyabilir ve bu şekilde Kur’an’la ilişkimizi daha da güçlendirebiliriz. Meal okurken anlamadığımız yerleri tefsirlere bakabilir, yine anlayamazsak Kur’an’ı iyi bildiğini düşündüğümüz bir hoca veya alime sorarak öğrenebiliriz. Kur’an’la alakalı bol bol vaaz ve sohbetler dinleyebilir, kitaplar okuyabiliriz.

Bu güzel ayın nimetlerinden yalnızca kendimiz değil eşimizin, çocuğumuzun ve yakın akrabalarımızın da faydalanması için çemberi geniş tutarak hep birlikte istifade edecek manevi ortamlar oluşturabiliriz veya oluşturmalıyız. Özellikle çocuklarımıza bu ayla, oruçla ve Kur’an’la alakalı bilinç vermeliyiz. Allah ve rasulünü o küçük gönüllere yerleştirmek için bulunmaz bir vesiledir, Ramazan. Eşlerimizle birlikte ders ve istişareler yapabilmeli, İslam’ın o engin güzelliğini aile ocağımızda derinden yaşayabilmeliyiz. Akraba ve komşularımıza öğrendiğimiz İslamı anlatabilmek içinde Ramazan ayını değerlendirebilmeliyiz. Kısacası Ramazan ayı durma, duraklama veya oturma ayından çıkıp Allah yolunda koşma, koşuşturma ayı olmalıdır.

Ramazanın bir yönü de maddi olan kısmıdır. Zekat, sadaka, fitre ve fidye konularında da hassas olmalıyız. Bilmeliyiz ki biz Allah için verdikçe, biz deki azalmaz, aksine çoğalır. Rabbim bire en az on verir. Bu büyük nimetleri kaçırmayalım inşaallah.

Değerli kardeşlerim! Rabbim bu Ramazan ayını tüm ümmeti muhammed için hayırlara vesile eylesin. İçinde bulunduğumuz içler acısı ağlanacak halden kurtulmayı bizlere nasip eylesin. Yeryüzünün halifesi olarak yeryüzünü imar etme ve orada Allah’ın hükümlerini hakim kılma görevimizin olduğunu hatırlamalıyız. İşte bu görevi yerine getirmek için kaliteli bir imana, salih amellere, hakkı ve sabrı birbirimize tavsiye etmeye Ramazan ayını vesile kılmalı ve planlarımızı buna göre yapmalıyız. Ramazanımız mübarek olsun. Bayramımız cennet olsun. Selam ve dua ile!

Kur'an Nesli İlim Merkezi'nin bu haftaki Cuma Sohbetinde İsmail Hakkı Güleç "Ramazan'a Kavuşurken" başlıklı bir sohbet gerçekleştirdi.

Kur'an Nesli Minberinde ise Şükrü Hüseyinoğlu "Ramazan ve Gündem" başlıklı bir hutbe irad etti.

"BİR SORU BİR CEVAP" Başlığı altında özellikle Akaid konuları olmak üzere dini konularla alakalı sorulara cevaplar vereceğimiz kısa videolar yayınlıyoruz.

Takip etmek isteyenler aşağıdaki linkten ulaşabilirler.

https://www.youtube.com/watch?v=H4VqrFpELlI

Bu hafta Kur'an Yurdu Mescidimizde Halil Çiloğlu hoca konferans verecek. Konferansın konu başlığı

"KAZANILMIŞ SANILAN HAKLAR MI? KAYBEDİLECEK AHİRET Mİ?"

Müsait kardeşleri konferansa bekleriz.

İSLAM EKSİKSİZ BİR DİN'DİR! EKSİK OLAN BİZİZ!

وَيَوْمَ نَبْعَثُ ف۪ي كُلِّ اُمَّةٍ شَه۪يدًا عَلَيْهِمْ مِنْ اَنْفُسِهِمْ وَجِئْنَا بِكَ شَه۪يدًا عَلٰى هٰٓؤُ۬لَٓاءِۜ وَنَزَّلْنَا عَلَيْكَ الْكِتَابَ تِبْيَانًا لِكُلِّ شَيْءٍ وَهُدًى وَرَحْمَةً وَبُشْرٰى لِلْمُسْلِم۪ينَ۟

“Biz o gün, her ümmet içinde, kendilerinden kendi üzerlerine bir şahit göndereceğiz. Seni de onların üzerine şahit getireceğiz. Bu kitabı da, her şeyi açıklayan ve müslümanlara doğruyu gösteren bir rehber, bir rahmet kaynağı ve bir müjdeleyici olarak indirdik.”

İslam Allah (cc)’nun biz insanlara göndermiş olduğu o muhteşem hayat şeklinin adıdır.

Alak suresinin ilk ayetleriyle başlayıp, maide suresinin üçüncü ayetiyle sona eren ve hemen her ayetiyle hayata müdahil olan bir dinin adıdır, İslam!

Yalnız Mekke, Medine’de geçerli olmayıp kıyamet sabahına kadar tüm yeryüzünde hakim olması için gönderilen hükümler bütünüdür, İslam!

İslam teslim olmaktır, hakka ve hakikate…

İslam teslim olmaktır, Alemlerin terbiye edicisine…

İslam kul olmaktır, tek ilaha ve mutlak rabbe…

İslam barış demektir, İslam adalet demektir…

İslam karanlıklardan aydınlığa çıkışın adıdır…

İslam beşeri, insan yapan hükümlerin tamamıdır…

İnsan hayatının her safhasına ışık tutan, doğruyu hakkı gösteren, kulu rabbine götüren ilahi bir yoldur.

Değerli Müslümanlar!                                                                                                                                               İçerisinde yaşadığımız bu yüzyıl gerçekten çok karanlık ve acımasız. Bu çağda zulmün en koyusunu görüyoruz yeryüzünde. Rabbini unutan aciz insanlar, durmadan kan ve gözyaşı akıtıyorlar. Hak ve adalet namına ne varsa hiç edilen, insanlığın öldürüldüğü bir çağdayız!

Bugün İslam’ın ne hükümleri geçerli ne de bir devleti var kanatları altına sığınacağımız.

Bu nedenle kafirler karşısında hakimiyet kuramıyoruz. Bizi biz yapan, bizi yeryüzünün halifesi kılan Allah’ın hükümleriydi ama biz onlara da sırtımızı döndük. Elin yahudisini dost kabul ettik, Müslümanı öteledik. Bize kimse karışmasın dedik. Dostlarımız değişti, zevklerimiz değişti. Şimdi bu olumsuz dönüşün cezasını çekiyoruz. Düştüğümüz zillet hali bugün bizi öyle kuşatmış ki çırpındıkça daha da batıyoruz.

Oysa İslam dörtdörtlük bir dindir. HAYATIMIZIN HER ALANINI DEĞERLENDİRİR.

Aile hayatımızdan tutun iş hayatımıza; yeme içmeden tutun giyinmemize, gezmemize kadar; ilk nefesimizden son nefesimize kadar diyecek bir sözü vardır İslam’ın!

Yalnız bu din bütün olarak yaşanırsa etkili olur. Yani yalnızca evlerde ve vicdanlarda yaşanan İslam’ın yeryüzüne çok bir faydası olmayacaktır. Böyle bir din insanı da yüceltemez, toplumları aydınlığa çıkartamaz.

Tüm kurum ve kuruluşlarıyla yaşandığında ancak tüm insanlık huzur ve mutluluğu bulur.

Çünkü İslam’da;

*Allah’tan başkasına kulluk edilmez.

*Yuvaları yıkan içki haramdır.

*Faiz alınıp verilmez. Halk böyle sömürülmez.

*Hiçbir cana haksız yere kıyılmaz.

*Adalet herkez için aynıdır. Bir çobanla devlet başkanının adalet önünde farkı yoktur.

*Zina haramdır. Harama giden tüm yollar kapatılır.

*Yolsuzluk, dolandırıcılık ve hortumlama olmaz.

*İslam toplumunda açlar kalmaz, açıkta kimse olmaz. Çünkü İslam devleti tüm vatandaşlarını korur ve kollar.

*Zulüm olmaz ve zalime karşı durulur. O alaşağı edilir.

*Ahlaken zirvede olan bir toplumdur, İslam’ın yaşandığı toplum.

*Kimsesizlere, yetim ve öksüzlere, yaşlılara sahip çıkılır, İslam toplumunda.

İşte A’dan Z’ye eksiksiz bir dindir, İslam. Hayatın her alanına hükümleri vardır.

Çünkü Allah kullarını en iyi bilendir. Neye ihtiyacımızın olduğunu en iyi bilendir, Rabbimiz. Bu nedenle O, insanın en güzel yaşaması için gerekli olan ortamı yaratmış ve gerekli hükümleri va’z etmiştir.

Evet insan bu hükümlere göre hayatını şekillendirirse mutlu ve huzurlu olacaktır. Bu nedenle diyoruz ki İslam dini eksiksizdir. Ama bir hata bir kusur bir yanlışlık varsa bu bizden kaynaklanmaktadır. İnsanın olduğu yerde hata olmaması mümkün değildir. Bizim hatalarımız İslam’ı bağlamaz.

Ateistler, deistler ve kemalistler bas bas bağırıp yaşanan tüm olumsuz olayda sürekli gündem yaparak İslam’a ve Müslümanlara saldırırlar. Allaha, peygambere ve eksiksiz olan İslam’a iftiralar atarlar. Onlar bu dini eksik görür ve Rabbimizin hükümlerini de kabul etmezler.

Bakın içinde bulunduğumuz bu toplumda zulümler artmışsa, haksızlıklar artmışsa, fuhşiyat artmışsa bunu hemen dine fatura edenler şunu iyi bilmelidir ki bu toplumu, bu insanları İslam yetiştirmedi. Üç yaşındaki bebeğe de yetmiş yaşındaki nineye de tecavüz eden genci, sabah akşam içki içip toplumda fesat çıkartan tipleri İslam yetiştirmedi. Bu toplumu bu hale getiren dolandırıcıları, para baronlarını, milletin hakkını hortumlayan hırsızları, arsızları ve yalancıları İslam yetiştirmedi. Eğer bir suçlu aranacaksa o kesinlikle İslam’ın kendisi veya KUR’AN veya Peygamber değildir. Adaleti emreden bir dinin hakim olduğu toplumda bu tür ahlaksızlar olmaz. Yukarıdan beri bahsettiğim tüm günahlar İslam’ın değil bu Kemalist sistemin ürünüdür. Bu insanları bu sistem yetiştirdi. Hesap soracaksanız eğer bu sistemden ve ayyaş kurucusundan sorun…

SEHER VAKTİ!..

Seher vakti bülbüller nede güzel öterler.

Kalkınca Mü'min ve Mü'mine kişi birlikte Allah'ı zikrederler.

Dünya sessiz, kâinat sessiz sanırsın.

Oysa güneş, ay ve yıldızlar Allah'a secde ederler.

Mü'minler de bu güzelliklere eşlik ederler.

Tevbe edip, Yaradana sığınırlar.

Ne güzeldir, Allah'ı tesbih etmek ne güzel.

Seher vakti en güzel vakitler.

"Tefekküre sarıl, kullan akıl nimetini!"

"Uyuyacak çok vaktin olacak, geçiş aleminde!"

"Uyanık ol, uyandır aileni ve çevreni!"

"Bak fitneciler de iş başında, uyumuyor fitne saçıyor ins şeytanları!"

"Cin şeytanları da bizleri ninniler ile uyutuyor!"

"Uyan uyandır, kâinatın güzel zikri seni bekler!"

"Kıyam, rükû, secde, tefekkür, dua bu yol Allah'a gider!"

"Sabah namazı şahitli, sende şahit ol!"

"Melekler şahittir bu güzel ameline!"

"Seher vakti, vakti ayırana da şahittir!"

İnsanların uyuduğu anda, sen uyanık mısın?

Seher vakti geceye ve sabaha kardeş.

Gece karanlık ve sabah aydınlık arasında; vaktini heba etme.

Aracılar uyurken, aracısız olarak Allah'a yönel.

Tefekkür ve duayla birçok kapılar açılır.

Açılan kapılar ile sabahın hayır olsun.

Helâl rızık için yol seni bekler.

Helâl rızıkla döndüğünde, vakit heba olmaz.

Kanat ger sevdiklerine, Rahman olan Allah'ı dosdoğru anlat.

Seher vakti Mü'mine sevdalıdır, Mü'min ise vakti yaratana!..

Sayfa 1 / 5
© 2022 Kur'an Yurdu aittir tüm hakları. Düzenleme webhizmetlerim