Doğu Türkistan; acıların memleketi!

Duymadı insanlık sesimi, duyuramadım, sesimi kıstılar!

Evlere hapsettiler, kapıları zincirlediler!

Taşları bağladılar, köpekleri saldılar!

İçerde yandım, sessiz çığlıklarla!

Arş-ı âlâda duydular, yazıldı defterlere!

Hadi insanlık duymadı; sende mi duymadın "Ey Müslüman!"

Sessiz çığlığımı Allah duydu ya! Hamdolsun!

Arakan; ümmetin mazlum coğrafyası!

Ey Budistler! İnandığın tanrından hiç mi merhameti öğrenmedin!

Hadi öğrenmedin, Müslümandan komşulukta mı görmedin!

Yaktın, yıktın, kovdun, ebedi mi kalacaksın o topraklarda!

Kovarsın tabi ki; şeytan ordusu yanında,

Sonsuz hayatta bulacak mısın rahatlığı ha! Bulacak mısın..?

Arakan’lı Müslüman kardeşim! Sessiz çığlığını duydu Rahmân olan Allah!

Afganistan! Aç sırtlanların saldırdığı mazlum ülkem!

Rus zalimi barınamadı, karşısında ümmetin yiğitlerinin!

Zalimler bir bir yıkılıyorlar fakat biz bir türlü bir olamıyoruz!

Rahat bırakmazlar; Corclar girer bu topraklara!

Yağma, yıkım, talan, ölüm her yanda!

Ümmet bir olunca; yıkılacak zalim düzenler!

Yıktılar coğrafyamı; şimdi ne elim kaldı, ne de ayağım.

Hamdolsun ki sessiz çığlığımı Allah duydu!

Irak; yakın olan şehir niye uzakta?

Emperyalist ordu saldırdı; biz bakakaldık!

Tarumar etti zalimler; ne tarih bıraktılar, nede ülkenin zenginliğini!

Ne evin haremi kaldı, nede ahlakı!

Yukarıdan yakıcı ve misket bombayı bırakırken zalimler, ölen yine bendim!

Müslümanlar; Şia-Sünni diye bölünürken, zalimler alkışladı!

Felluce’de, Basra’da, Kerkük’de, Bağdat'da ölen hep bendim!

Fatma bacının feryadı yükselirken arşa, yine sessiz kaldı çığlıklar!

Suriye; kendi ülkesinin zalimi kana susamış, dış zalimler boş durur mu hiç!

Göç etti halk, yerleri şimdi viran halde!

Kuş uçmaz, kervan geçmez oldu!

Varil bombalarıyla yok edildi insanlık!

Oralar artık açlık, sefalet ve işkenceler şehri oldu!

Kimyasal gazlarla uyutuldu halk, uyanmamak üzere!

Çocuklar bir dilim ekmek bulamadı, ölüce cennette doyacak!

Sessiz çığlıkları duyan Allah'a hamdolsun!

Yemen; dış zalimlerden daha zalim oldu, Müslüman dediklerimiz!

Yanıbaşında ki petrol zengini ülkeler, görmedi bu sefaleti!

Emperyalist zalimlerin zalim olduğunu anladık da, bizden dediklerimiz de zalim çıktı!

Ey Müslüman dediğimiz ülkelerin yöneticileri! Açlıkla ölen insanları görmezseniz,

Mahşer günü nasıl hesap vereceksiniz!

O çocukların feryadı açlıktan çıkmadı!

Sessiz çığlıkla öldüler bilir misin!

Bilmem ki hangi ülkemden bahsedeyim?

Yetim kalmış çocukları mı, yoksa çocuksuz üşüyen anneler mi?

"Söyle ey mazlum coğrafyam, ne çok sessiz çığlıkların var!

Vahiysiz kalan insanlar; zalimleştikçe zalimleştiler!

Merhametin yerini menfaat, infakın yerini cimrilik alırsa; hepsini ölü say!

Zombi gibi nesil, dünyayı ve içindekilerini fesada uğrattı!

"Diril ey insanlık, vahiyle diril!"

"Gör artık, duy artık, sessiz çığlıkları!